Masai Mara

26-05-2019

Eerst wil ik laten weten dat ik de zieke meneer van mijn vorige post heb gevonden, en dat ik zijn achtergestelde-en aankomende verzekeringskosten heb betaald. Nu kan hij eindelijk behandeld worden. Ik heb dus van de andere collega's van de hospice gehoord dat hij niet zo'n aardige arts is, omdat hij vroeger in een ander ziekenhuis werkte waar hij de enige arts was, dus hij voelde zich een beetje de koning. Ik ken deze arts verder niet, en kan er geen uitspraak over doen. Ik vond het alleen niet zo fijn wat ik gezien heb, maar het kan ook zijn dat hij geen slecht beeld wilde geven van mijn stageplek, dit kan ik wel begrijpen.


De afgelopen dagen was ik in de Masai Mara, ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen zien en meemaken. Moedernatuur is zo prachtig. We hebben de Big 5 niet allemaal kunnen zien, we kwamen er 2 tekort: de neushoorn en de luipaard. Maar dit zijn ook de dieren die in de minderheid zijn.
Heel gek, maar deze dagen heb ik veel over dingen nagedacht. Ik heb erg veel van mijn trip genoten, maar ik voelde me aan de andere kant schuldig. Omdat WIJ de dieren willen zien, worden zij elke keer verstoord. Als wij rijden, schrikken ze elke keer en moeten zij van plaats veranderen. Dit is eigenlijk net zo erg als een dierentuin vind ik. Zelfs hier in Afrika kunnen deze dieren niet in rust leven door de mensen. Wij mensen zijn eigenlijk heel erg egoïstisch. Je ziet dan af en toe een dier, er staan dan ongeveer 10 auto's met toeristen om het dier heen om het te fotograferen. Er was een leeuw, die een zebra gevangen had en in de boom gehangen had om het op te eten, de toeristen ( waaronder ik ) hebben dit opgemerkt en vonden dit zo interessant. Dus de leeuw kon door al die wagens, zijn prooi niet opeten, hij heeft zich in een struik onder de boom voor uren schuilgehouden. Dit is zo fout.

Ook heb ik de Masai stam bezocht, mijn medestudenten vonden de Masais eng, dus zij gingen terug naar ons kamp. Ik vond dit zo een interessante en bijzondere ervaring. In de stad zie ik ze af en toe ook lopen, en kijk mijn ogen dan uit. Maar nu was het echt een dorpje van de Masai. Ze gingen allemaal voor mij dansen, ik mocht foto's en video's maken, en ook veel vragen stellen. Wel moest ik 10euro betalen ( wat ik niet erg vind ), maar dit zegt wel dat ze aan blanke mensen gewent zijn en dat het wel iets toeristisch is.
Er was een Masai jongen genaamd Jakob, hij is 21 jaar oud, wij zijn aan de praat geraakt. Het is zo interessant om met iemand van je eigen leeftijd te praten, die zo een ander leven lijdt. Hij vertelde me dat als ze 15 jaar worden, ze de wildernis in moeten voor 5 jaar, om zo getrained te worden en hun cultuur en rituelen te behouden. Hij vertelde ook met trots dat hij een leeuw gedood had. Ik moest hier zo om lachen, natuurlijk niet om het feit dat die leeuw dood is gemaakt, maar omdat dit voor hun een soortvan manier is om een vrouw te versieren en op te scheppen. De jongens in Nederland proberen op te scheppen met hun geld of hun merkkleding. Jakob en ik hebben onze nummers uitgewisseld, zodat wij contact kunnen blijven houden ( puur uit interesse naar cultuur ) en als ik dan een keer besluit terug te komen naar Kenia, kan ik daar verblijven.