Mijn 3e week

17-04-2019

Vandaag weer een nieuwe stagedag gehad, en veel kunnen leren. Zoals elke ochtend weer begonnen met de patiëntenronde, ik blijf dit interessant vinden, want elke dag liggen er nieuwe patiënten met nieuwe ziektebeelden.

Tijdens de ronde wilde een zieke patiënt opstaan om naar de wc te gaan, dit ging heel moeizaam en ze leek erg duizelig en onstabiel. Mijn collega’s zagen dit allemaal, maar niemand hielp haar. Ik vond dit zo raar, ik begreep er helemaal niks van. Je bent er als verpleegkundige toch voor om je patiënten te helpen met wat dan ook? Vervolgens liep ik naar haar toe, vroeg of het wel ging en of ik haar kon helpen, ze keek me aan en zei niks. Ik dacht eigenlijk dat ze geen Engels sprak ofzo, maar ik kon haar dus geen hulp bieden. Ik heb haar wel de hele tijd in de gaten gehouden, zodat ze niet zou vallen.

Later die dag ging ik bij haar langs om haar medicatie te geven, en ze sprak heel goed Engels terug, dus het lag niet aan haar Engels. Ik denk dat het hier gebruikelijk is om gewoon ‘sterk’ te zijn en door te zetten, en dat hulp vragen hier gewoon niet toepasselijk is. Ik besef echt het verschil tussen Nederlandse en Keniaanse patiënten, in Nederland vragen ze liever te veel dan te weinig om hulp.

Ik heb vandaag ook een patiënt intramusculair in haar bil geïnjecteerd, dit was mijn eerste keer en ik vond het erg spannend, achteraf ben ik erg blij dat ik het gedaan heb. Mijn collega was gelukkig bij mij, dus dat voelde wel vertrouwd.

Ook waren er vandaag baby's van het weeshuis die op controle moesten in het ziekenhuis. Baby’s worden hier om de paar maanden gewogen, gemeten en gevaccineerd. Ik heb die kinderen samen met mijn andere huisgenootjes naar het ziekenhuis gebracht. Ik heb de kindjes zelf gevaccineerd, en ik heb orale medicatie bij ze toegediend. Dit was erg leuk om te doen, voortaan ga ik elke woensdag daarheen om kindjes te vaccineren.
Bij een baby wilde een collega van mij meekijken hoe ik het vaccineren deed, ik werd hier erg nerveus van en toen heb ik de naald ook iets te hard in het beentje geduwd. Ik voelde me echt slecht, omdat ik het kindje begon te krijsen ( dit doen ze ook gewoon als ik het zacht doe ). Maar ik weet dat ik ook fouten maak, en dat je van fouten leert.